سؤال 25 ژوئن روز درگذشت مایکل جکسون

چطور می‌تونه مرده باشه؟! اون که هرگز به‌دنیا نیومده!

مایکل همیشه ام، ببخش...امشب اندوهگین تر از اونی بودم که بتونم به سکوت خلوتم با تو غلبه کرده و ترانه ی تازه ای پیشکشت کنم... پس این کار قشنگ یغما گلرویی تقدیم به تو...
/مهتابی/
نبض صدا، نبض نفس، نبض ترانه دستمه!
اما بدون بودنت، هر نفسم شکستمه!
تو از کدوم طایفه ای که دریا خونبهای توست؟
رو جاده های پیش روم، همیشه جای پای توست!
نیستی ولی مثل چراغ، راهو نشون میدی به من!
برس به داد واژه ها، فاصله ها رو خط بزن!
تو یه جون پناه سبزی،
توی این روزای زرد!
تن تو مهتابیه،
میشه تو شب پیدات کرد!
خودت بگو، خودت بگو، بعد کدوم نفس میای؟
کجای قصه با کلید، سراغ این قفس میای؟
چلچله ی کدوم بهار بغض خزونو میشکنه؟
شاپرک شمعو کدوم،خاطره آتیش میزنه؟
عزیز بی صدای من جواب این صدا چیه؟
بند دهن بند سکوت، تو دست پنهون کیه؟
تو یه جون پناه سبزی،
توی این روزای زرد!
تن تو مهتابیه،
میشه تو شب پیدات کرد!
***

صادقانه ترین جمله:

مایکل دوست دارم.

و تنها خداست که می داند

آنچه انجام می دهم و آنچه به خواب می بینم
سرشار از توست
همچنان که می ناب مزه انگورش را به همراه دارد
و آنگاه که خدای را می خوانم
او نام تو را بر زبانم جاری می بیند
و در میان چشمانم دوقطره اشک می بیند....

خاطرات دیرپای در گذرند
اما تنها خاطره تو در دلم باقیست
آنجا که خیالت آرمیده است
تصویر معطر تو باقیست
حلاوتی دست نیافتنی در اندیشه ام
دیگران ترکم می کنند
همه رهایم می کنند
اما تو می مانی.....

کاش اینجا بودی ، کاش با ما بودی... دوستت دارم برای همیشه.

بس تشنه ی خمخانه ی عشقیم و دریغا!
در بزم جهان ساقی صاحب کرمی نیست






یادش گرامی

سالروز رهايي از دردها و غصه هايت
سالروز دردها و غصه هايم

كاش بوديو همه چيزو درست ميكردي، كاش...
دوستت دارم مايكل
بي نهايت دوستت دارم

هیچ وقت نمیخواستم خدا باشم...

ولی امروز تنها روزیه تو زندگیم که از ته قلبم میخوام کاش من جای خدا بودم... چون اونموقع این مرد پیش من بود...

خدا این مرد رو بیامرزه... بیش از هرکسی تو زندگیم بهش مدیونم... این مرد مسیر زندگی من رو عوض کرد...

این مرد شادی ای به من داد که هیچ کس نتونست به من بده...

این مرد موقع هایی دست رو شونم گذاشت که اونقدر تنها بودم که وقتی داد میزدم صدام به خودم بر می گشت...

این مرد بخشی از وجود منه و هر روز صبح میبینمش و بهم لبخند میزنه ولی امروز... ندیدمش... حتما کاری داشته رفته... آره... حتما کاری داشته که بی خبر رفته... برمیگرده... از ته قلبم اینو مطمئنم...

در آخر فقط اینو میدونم که به بهشت نمیرم اگه این مرد اونجا نباشه...

امیدوارم در آرامش باشه ، در كنار انرژي و عشق مطلق بنشينه و با همون اخم ه هميشگي و چشماني بسته آواز سر بده، بخونه و بخونه ...
صداي بينظيرش با رنگها در سرتاسر تالار تنين انداز باشه و با بازيگوشي رايحه ي عشقو زيبايي و آرامش و تراوش كنه، رايحه اي رنگي و سحرآميز ...

و بعد ...
آفريدگار با نگاهي مملو از شادي و عشق او را مينگرد
بعد رو به زمين ميگردد و چراغهاي روشن از عشق را در گوشه كنار اين زمين خاكي نگاه ميكند
به درون قلب هر يك از اين چراغهاي روشن ه تنها كه ميرود ، عشق و شادي و غصه و دلتنگي اي را ميبيند...
عشق و شادي و غصه و دلتنگي كه سربازان را ميسازند
و بعد دوباره به " آن مرد " خيره ميشود كه در رايحه ي عشق و شادي غرق است
محو ميشود....

مايكل دوستت دارم

فرزام جي آر

آه تو میدانی ٬ میدانی که مرا سر

باز گفتن بسیاری حرف هاست.

میدانی ٬ تو میدانی که مرا سر باز گفتن کدامین سخن است از کدامین درد

دلم گرفته ٬ دلم عجیب گرفته است...


نمیدونم وقتی که میخوام با تو حرف بزنم اون اعتماد به نفسی که به وقت حرف زدن با دیگران دارم، چی به سرش میاد؟
کلمه های نفس گیرم کدوم گوری میرن؟
چرا واسه حرف زدن با تو باید کلمه ها رو تک به تک مچاله کنم و یه جور دیگه بنویسمشون؟
چرا واسه چند تا جمله ی بی قواره خطاب به تو نوشتن، کلافه راه میافتم تو اتاق؟ هی گیر میدم به موهام؟
چرا هی کتاب شعرای این و اون رو میجورم؟ چی میخوام پیدا کنم؟
اصلا چی دارم که بهت بگم؟
این چه حس چرتی ست که باعث میشه با تو نتونم کلمه بازی کنم؟ آتیش بازی کلمه و جمله راه بندازم؟
الان چرا نمی تونم هی پیچ بدم و هی تاب بدم به حرف دلم و یه جور قشنگی بهت بگم که بابا ناراحتم که مردی و نیستی. حالیته؟ دلم میخواد باشی ولی نیستی. حالا نمیشد نمیری؟
اه ه ه ه ه